Vluchttas

Met 37 weken op de teller mogen we toch best wel stellen dat de allerlaatste loodjes van mijn tweede zwangerschap zijn ingegaan! Mijn verlof is inmiddels begonnen, en daarmee is de tijd van de laatste babyklusjes aangebroken. De adressen voor de geboortekaartjes zijn bijna verzameld, de laatste babywasjes worden gedraaid én de vluchttas moet nodig worden ingepakt.

Nou is het inpakken van die vluchttas voor mij iets waarvan ik hoop dat het uiteindelijk overbodig blijkt. Na het afwegen van voors en tegens, gesprekken met onze verloskundige en vooral ook héél erg luisteren naar mijn eigen gevoel besloten we tijdens mijn eerste zwangerschap voor een thuisbevalling te gaan. De wetenschap dat we vanaf thuis binnen vijf minuten in het ziekenhuis zijn gaf uiteindelijk de doorslag. Mijn bevalling van Morris werd er uiteindelijk een uit het boekje, en binnen 5 uur en 50 minuten was hij er; thuis, in ons eigen bed. Die eerste ervaring vonden we allebei zo prettig, dat we er deze keer nog niet eens over na hebben hoeven denken: we gaan het weer zo proberen. Opnieuw met de geruststellende gedachte in ons achterhoofd dat we zo in het ziekenhuis zijn als het nodig mocht blijken!

Ondanks die gewenste thuisbevalling is het wél belangrijk een tas klaar te hebben staan. Loop je in ieder geval niet het risico dat je met persweeën en 10 centimeter ontsluiting nog je spulletjes bij elkaar moet gaan staan zoeken omdat het thuis toch net niet helemaal lukt! De vorige keer, toen die thuisbevalling dus helemaal goed ging, heeft de kraamzorg de tas er op een gegeven moment gewoon bij gepakt toen Morris net geboren was en we hem aan wilden kleden: het geboortepakje mocht aan!

Dat geboortepakje vind ik by far het allerleukste om in te pakken! Wij hebben twee setjes klaarliggen: één in maat 50, en één in maat 56. Nou verwachten we die laatste niet echt nodig te hebben, maar je weet ’t nooit en dus zit ie toch in de tas. Het setje in maat 50 bestaat uit longsleeve Grayslake en broek Greer, en komt uit de nieuwe collectie van Noppies. We vinden het allebei prachtig. Het is redelijk basic, maar van mooie kwaliteit en het shirtje heeft een overslag; iets wat ik vooral met een mini pasgeboren baby’tje hartstikke handig vind! 

Voor mezelf liggen er ook een aantal fijne Noppies items klaar! Ik ging dit keer voor een nachtjapon, joggingpakje en lingeriesetje met voedingsbeha. Ik heb ze alleen nog niet in de tas gestopt omdat het ook nu, tijdens deze laatste fase van de zwangerschap, héél comfortabel zit. Het liefst sjok ik de hele dag in dat joggingpakje rond, want het zit heerlijk en ziet er ook nog eens leuk uit! Tijdens mijn eerste zwangerschap en kraamweek heb ik de combi Dolores en Ninette heel veel gedragen: een lange pyjamabroek met voedingstop van héél soepel materiaal, en nu het hoogzomer is heb ik die collectie dus uitgebreid met een short, hemdje en vest. Ik ben fan. Alle items zijn gemakkelijk te combineren met elkaar, het zit nu allemaal heel erg lekker met die dikke buik er nog in; geloof me als ik zeg dat dat niet vanzelfsprekend is rond deze termijn, én ik weet dus uit ervaring al dat het straks in de kraamweek - en daarna - óók heel fijne items zijn. Echt stuks om heel lang plezier van te hebben dus!

Nog even en we zijn met z’n vieren! Ik kan niet wachten tot dat mooie geboortepakje de vluchttas weer uit mag..

Heel veel liefs,

Michelle

Hoi! Ik ben Michelle, 23 jaar, getrouwd met Koen, mama van Morris (05.05.2016) én inmiddels alweer bijna 37 weken in verwachting van ons tweede kindje; opnieuw een zoon! Ik werk parttime, heb daarbij een eigen bedrijf met mijn broertje en ik schrijf met heel veel liefde en plezier voor mijn eigen blog - www.bijzonderkleinwonder.nl en nu dus ook voor Noppies! 

Het is niet toegestaan beelden of teksten te gebruiken voor commerciële doeleinden.

De foto’s zijn gemaakt door Anne Verhoeven van Anne Verhoeven Photography.